System Mizusumashi jest jednym z najważniejszych środków tworzenia przepływu w logistyce wewnętrznej. Działa jak usługa przewozu wahadłowego na lotnisku. Przewóz wahadłowy ma określoną trasę (na przykład, Hala Przylotów 1, Hala Przylotów 2, Hotel 1, Hotel 2, Hotel 3), którą cyklicznie pokonuje. Czas każdego cyklu można obliczyć: jeśli przeznaczymy 4 minuty na każdy przystanek i po 20 minut na przejazd między przystankami, otrzymujemy 40-minutowy czas przejazdu w cyklu. Na każdym przystanku zostaje umieszczony rozkład jazdy, pokazujący szacowaną porę przyjazdu. Pasażerowie będą wiedzieć, że transport przyjeżdża co 40 minut. Gdy już znajdą się w pojeździe, będą wiedzieli, o której godzinie dotrą na miejsce.

Tak samo działa system Mizusumashi. Ma on następujące cechy:

•    przystanki „wahadłowe” Mizusumashi znajdują się przy supermarketach (supermarkety do wyboru towarów, supermarkety na granicy linii, supermarkety do kompletacji, supermarkety dostarczające wybrane towary),
•    cykl obliczany jest w ten sam sposób za pomocą mierzenia ilości pracy koniecznej na każdym przystanku i czasu przejazdu,
•    na tym poziomie organizacji pojemniki, które należy przewieźć transportem wahadłowym, są odpowiednikami klientów lub pasażerów.

 

Standaryzacja pracy Mizusumashi oznacza, że istnieje określona trasa (plan pokazujący trasę przejazdu i przystanki) i stały czas cyklu, na który składa się suma poszczególnych czasów. Z racji tego, że wykorzystujemy supermarkety i pojemniki ciągłego przepływu, możemy w zasadzie poprawić produktywność Mizusumashi, ulepszając standardową pracę operatora, tak samo, jak ulepszyliśmy standardową pracę, by uzyskać ciągły przepływ produkcji.

 

Tak samo jak przemieszczanie materiałów i pustych pojemników oraz wykonywanie innych zadań związanych z przemieszczaniem, Mizusumashi przemieszcza także informacje związane z zaopatrywaniem i innymi potrzebami dotyczącymi synchronizacji. Na tę chwilę pamiętajmy, że Mizusumashi przenosi karty Kanban między supermarketami a komórkami lub liniami produkcyjnymi.

 

Tradycyjne zaopatrywanie linii lub maszyn jest wykonywane za pomocą wózków widłowych przenoszących opakowania na paletach w okolice miejsca ich wykorzystania. Tę samą metodę zaopatrywania stosuje się również przy dostarczaniu wyprodukowanych elementów do magazynów produktów gotowych. W wielu przypadkach dostawę do granicy linii zaczynają pracownicy taśmowi lub kontroler, którzy decydują o czasie zamówienia kolejnej partii. Zamówienie może zostać złożone w systemie komputerowym. Dociera ono do magazynu części, gdzie jest kompletowane i przygotowywane. Następnie wózek widłowy dostarcza je oraz zabiera palety do przewozu gotowych towarów do magazynu.

 

Proces ten nie jest w żaden sposób standaryzowany, jako że nie ma w nim mowy o żadnej ustalonej trasie, ani o ustalonym cyklu. Operator wózka widłowego pracuje według spływających zamówień i nie ma kontroli zdolności przeładunkowej. Mam przez to na myśli, że w niektórych porach dnia wózek widłowy może być zbytnio obciążony zamówieniami, a w innych zupełnie wolny. Jako że nie ma supermarketów przechowujących pojemniki do ciągłego przepływu, zadania logistyczne nie są linearne, co z kolei sprawia, że są one bardzo czasochłonne. Zdolność przeładunkowa wózka widłowego jest również ograniczona, jeśli chodzi o liczbę elementów, które może on przewieźć w określonym czasie. Zazwyczaj może on przewieźć jednorazowo tylko jedną paletę, co odpowiada jednemu wagonowi w kolejce Mizusumashi. Oznacza to, że wózek widłowy musi wykonywać puste kursy tam i z powrotem. Czasami można załadować wózek widłowy dwiema lub trzema paletami. Wózek widłowy jest bardzo szybkim środkiem transportu, jednak nierzadko względy bezpieczeństwa lub zasady ruchu wymuszają ograniczenie jego prędkości. Z drugiej strony, Mizusumashi może przewozić do 8 wagonów jednocześnie lub nawet więcej (w zależności od rozmiaru wagonów).

 

Tradycyjny transport wózkiem widłowym działa jak taksówka, w tym sensie, że wzywasz go, zamawiając dostawę za pomocą komputera bądź dzwoniąc do kierowcy lub kierowca sam podejmuje decyzję, spojrzawszy na granicę linii i sprawdziwszy, co należy przewieźć.

 

Zilustruje to proste obliczenie. Powiedzmy, że firma posiada 10 wózków widłowych pracujących przez 90% czasu. Prawdopodobieństwo, że wszystkie wózki są zajęte w tym samym, czasie obliczamy następująco: 90% ^ 10, co daje 35%. Oznacza to, że w jednej trzeciej czasu klient będzie musiał czekać, ponieważ zdolność przeładunkowa systemu jest zbyt mała. Dlatego wszyscy w fabrykach i magazynach uważają, że mają za mało wózków widłowych. Zdają sobie oni sprawę z czasu oczekiwania i proszą o więcej wózków. Jednakże kierownik logistyki uważa, że wózków wystarcza, ponieważ ich liczba odpowiada całkowitej liczbie ładunków do przewiezienia. Przypomina to jedzenie średniej wielkości kurczaka – podczas przeciętnego posiłku, każdy może zjeść, ale niektórzy zjedzą wszystko, a inni nic.

 

Inaczej sprawa ma się z Mizusumashi, działającym w sposób standaryzowany, co oznacza, że mamy w nim do czynienia z ustaloną trasą i ustalonym cyklem czasowym. Najpopularniejszymi cyklami czasowymi są cykle 20- i 60-minutowe. W tym czasie Mizusumashi wykona wiele ruchów logistycznych w punktach przystankowych oraz będzie się przemieszczał między nimi. Potrzebnym do tego sprzętem jest mały pociąg transportowy.

Ten model działania oparty jest na trybie transportu wahadłowego. Taki typ organizacji zapewnia stałą obsługę pomiędzy supermarketami a punktami wykorzystania. Jest on również tańszy i łatwiejszy w obsłudze niż system wykorzystujący wózki widłowe. Pociąg składa się z ciągnika transportowego i wagonów. Liczba wagonów jest zmienna, a decydują o niej rodzaj ładunku i typ wagonów.

 

Dla ułatwienia i standaryzacji podzieliliśmy pociągi na trzy rodzaje: małe, średnie i duże. Mogą występować również specjalne pociągi dostosowane do cech jednostki załadunkowej, która ma zostać przetransportowana. Najprostszym rodzajem pociągu jest tylko ciągnik z kilkoma platformami na kołach, na których można kłaść standardowe pojemniki lub nawet całe palety.

 

Prosta platforma na kołach może przewieźć różne rodzaje ładunków. Można przeznaczyć jeden wagon dla jednego typu załadunku, projektując uchwyty zabezpieczające załadunek w najbardziej ergonomiczny sposób (nazywamy to również „ergo pack”) lub załadować zestaw różnych elementów. Można nawet budować półki na szczycie platformy w celu ułatwienia załadunku i rozładunku.

 

 

W celu zoptymalizowania pracy w komórkach produkcyjnych, usługa Mizusumashi będzie wykorzystywać supermarkety, które przechowują odpowiednie pojemniki do ciągłego przepływu (zaprojektowane w domenie granicy linii). Supermarkety zostały również zaprojektowane w celu zoptymalizowania ich obsługi. Operator linii Mizusumashi będzie wykonywał całą pracę fizyczną konieczną do obsługi linii. W gruncie rzeczy linia Mizusumashi jest rodzajem zaawansowanej usługi logistycznej, łączącej wszystkie komórki produkcyjne w fabryce. Jest niezbędnym elementem systemu ciągłego przepływu typu pull. Bez linii Mizusumashi, linie ciągłego przepływu jednej sztuki pozostają odizolowane od reszty zapasów i nie wykorzystują swojego pełnego potencjału, ponieważ – mimo że są otoczone zapasami – nie dysponują odpowiednimi materiałami czy częściami.

 

Granica linii jest zorganizowana zgodnie z zasadą dostaw Kanban, co oznacza, że w supermarkecie na granicy linii Mizusumashi ma wszystkie niezbędne części i sygnałem do uzupełnienia są puste pudełka. Na końcu trasy Mizusumashi wysyła zamówienia na gotowe produkty do linii. Zamówienia te są w formie kart Kanban wyrobów gotowych i zostaną zebrane przez Mizusumashi (na początku cyklu) za pomocą urządzenia nazywanego skrzynką planistyczną. Pojemniki z gotowymi produktami zostają zabrane z linii produkcyjnej zgodnie z zasadą „pierwsze przyszło, pierwsze wyszło” (FIFO) – gdy jeden pojemnik jest gotowy, zostaje on przesunięty w obszar wyrobów gotowych (FG) w komórkach logistycznych.

 

W przypadku każdej linii Mizusumashi należy przygotować standard graficzny ilustrujący standardowe cechy jej działania. Głównymi elementami tego standardu są:

•    rysunek trasy na schemacie,
•    cykliczny czas trasy,
•    zadania po drodze (zaznaczone na schemacie),
•    czas wykonania każdego zadania,

 

Zasadniczymi krokami podczas projektowania linii Mizusumashi są:

1.    Sporządzenie listy wszystkich zadań dla Mizusumashi (początkiem cyklu jest skrzynka planistyczna lub skrzynka Kanban, skąd Mizusumashi zbiera informacje o produktach, które ma pobrać lub wykonać);
2.    Sporządzenie wstępnego szacunku, ile czasu zajmie wykonanie poszczególnych zadań (jeśli to konieczne, należy udać się do Gemba i wykonać próby);
3.    Narysowanie kołowej trasy na schemacie (trasa dookoła, która zaczyna się i kończy w tym samym miejscu);
4.    Zidentyfikowanie przystanków (stacji);
5.    Zbudowanie właściwego prototypu pociągu. Można zbudować trzy rodzaje (idealnie w jednej kolejce nie powinny być łączone wagoniki o różnych rozmiarach):
– małe kolejki: 10–12 małych wagonów,
– średnie kolejki: 8–10 średnich wagonów,
– duże kolejki: 6–8 dużych wagonów;
6.    Przeprowadzenie testowego przejazdu pustego pociągu. Upewnienie się, że jedzie ona po linii prostej. Każdy zakręt powinien wynosić 90°, bez ścinania rogów (Uwaga na efekt węża! Oznacza to, że kolejka będzie się poruszać jak wąż. Problem ten można łatwo rozwiązać przez zmianę geometrii osi i kół);
7.    Upewnienie się, że supermarkety dostawców i klientów są gotowe;
8.    Wybranie na stanowisko operatora Mizusumashi najlepszego pracownika. Jest to ważne, ponieważ przepływ na całej pętli zależy od jego dobrej pracy;
9.    Uruchomienie pociągu przez 4 lub 5 dni, mierzenie czasów oraz eliminowanie Muda;
10.    Opracowanie finalnego Arkusza Standaryzacji Pracy.
11.    Szkolenie pracowników Mizusumashi przez przynajmniej 20 dni, tak aby praca zgodnie ze standardem mogła stać się nieświadomym nawykiem.

 

Należy się upewnić, że pracownik może wykonać zadanie automatycznie (przypomnij sobie, jak uczyłeś się prowadzić i wysiłek, jakiego cię to wymagało na początku, do momentu, gdy twoja uwaga skupiła się na ruchu, a nie na technice prowadzenia auta).

 

Projektowanie i obsługa linii Mizusumashi jest tak samo ważne dla tworzenia przepływu, jak projektowanie i obsługa linii przepływu pojedynczej sztuki.

 

 

Jak dotąd mówiliśmy o:

•    używaniu pojemników do ciągłego przepływu, które można łatwo przenosić ręcznie,
•    przechowywaniu tych pojemników w supermarketach, gdzie można szybko identyfikować, pobierać i dostarczać,
•    usługach Mizusumashi, które wykonają wszystkie zadania logistyczne w niezawodny i rutynowy sposób.

 

Zdefiniowaliśmy niezbędną fizyczną infrastrukturę, która pozwoli nam obsługiwać system ciągłego przepływu. To, razem z elastycznymi liniami przepływu pojedynczej sztuki, kompletuje fizyczną strukturę przepływu, będącą przełomem w dziedzinie produktywności i redukcji czasu realizacji. Zakończyliśmy wewnętrzny projekt fabryki i zorganizowaliśmy przepływ materiałów w istniejących pętlach logistycznych. Co jeszcze trzeba zrobić?

 

Przygotowaliśmy wiele narzędzi, które posłużą nam do zarządzania przepływem informacji. Na przykład, powiedzieliśmy, że pojemnik powinien mieć kartę Kanban mówiącą, jaka część jest w środku, ile jest elementów, kim są dostawcy i odbiorcy tej części. Zobaczyliśmy również, że w supermarkecie Kanban pusty pojemnik jest sygnałem do uzupełnienia i odesłania go do dostawcy (co dostawca z nim zrobi, jest inną kwestią) oraz że operator Mizusumashi zajmie się wszystkimi pojemnikami i związanymi z nimi informacjami. Operator Mizusumashi zajmuje się również innymi informacjami związanymi z realizacją zamówień, które należy rozpocząć w kilku różnych punktach przepływu.