Jeden z powodów, przez które transport żywności jest tak wymagający, to z całą pewnością ogromna różnorodność produktów. Mogą one być m. in.: ciekłe, sypkie, świeże, mrożone, suszone, roślinne czy zwierzęce. Podczas przewozu każdej z tych grup należy  spełnić bardzo specyficzne warunki, zastosować właściwy sprzęt, a także skorzystać z odpowiednich rozwiązań chroniących ładunek przed uszkodzeniem. Dobrze dobrane rozwiązania, takie jak np. skrzynie czy palety, ułatwiają także przeładunek.

 

W transporcie żywności innym bardzo ważnym czynnikiem jest czas, gdyż znacząca większość artykułów spożywczych ma krótkie terminy przydatności do spożycia. Przy transporcie tego typu produktów należy więc zapewnić im jak najkrótszy dowóz do ostatecznego odbiorcy, starając się przy tym, by prawdopodobieństwo powstania opóźnienia było jak najmniejsze.

 

W  świetle takich wytycznych przewóz produktów rolno-spożywczych najczęściej dokonywany jest transportem drogowym. Jest on mniej wymagający logistycznie niż ten wykonywany drogą powietrzną oraz zdecydowanie szybszy niż transport morski. Przewóz samochodowy jest również bardzo funkcjonalny, gdyż pozwala na odpowiednie i zróżnicowane  wyposażenie pojazdów, a także optymalne ustalenie i wykorzystanie trasy oraz floty, jaką dysponuje przewoźnik.

 

Potwierdzeniem znaczenia transportu drogowego dla branży spożywczej jest fakt, iż corocznie 162 mln ton tego typu ładunków transportuje się  właśnie w ten sposób. Według Głównego Urzędu Statystycznego w roku 2013 przewóz artykułów spożywczych, napojów oraz wyrobów tytoniowych stanowił aż jedną dziesiątą całego polskiego transportu drogowego.

 

 

O wymaganiach prawnych dotyczących temperatur przewozu towarów mówi przyjęta przez Polskę w 1984 r. umowa ATP. Podane są w niej m.in. maksymalne temperatury dozwolone przy transporcie artykułów spożywczych czy klasyfikacje pojazdów przeznaczonych do ich przewozu. Podobne wytyczne znajdują się także w przepisach prawa unijnego. Dla przykładu,  transport produktów pochodzenia zwierzęcego reguluje Rozporządzenie (WE) 853/2004 z 29 kwietnia 2004 roku. Odnosi się ono do higieny transportu drogowego i podaje np., w jakich temperaturach przewozić można świeże czerwone i białe mięso.

 

 

Należy pamiętać, że przewoźnik ponosi całkowitą odpowiedzialność za spadek jakości lub uszkodzenia towaru, jeśli nastąpiło to w skutek niewłaściwej temperatury transportu. Ustalone to zostało w Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR).

 

Czy korzystniej jest więc korzystać z usług przewoźnika czy też posiadać własny transport? Wielu producentów decyduje się na posiadanie własnego środka transportu. Głównymi powodami takiej decyzji są 2 czynniki. Mianowicie: pewność co do warunków dostawy i jej punktualności (producent sam dba o wszystko) oraz troska o dobre imię firmy. Niewłaściwy transport może przyczynić się do utraty zaufania klientów, gdyż z ich punktu widzenia jest on odpowiedzialny w całej rozciągłości za dostarczany im produkt.

 

Pomimo niewątpliwych zalet posiadania własnego środka transportu coraz więcej producentów dostrzega plusy zatrudniania przewoźników do transportu swoich wyrobów. Wpływ na decyzję ma niewątpliwie sprawny transport (dzięki dodatkowo oferowanym usługom np. magazynowaniu), możliwości tworzenia łańcuchów dostaw czy optymalizacja pod względem czasowym.

 

Polska jest bowiem jednym z największych producentów żywności w Unii Europejskiej, co potwierdza eksport o wartości 11,2 mld euro za okres od stycznia do sierpnia 2014 r. Warto tu wspomnieć, że w tym samym okresie import był o ponad 2 mld mniejszy i wynosił 9,1 mld euro. Co więc w tak dużych ilościach wywozimy i do kogo? Według statystyk z Polski najwięcej eksportuje się: jabłek, pieczarek, ziemniaków, żyta, cukru, rzepaku, pszenicy oraz drobiu. Do najważniejszych odbiorców naszych produktów należą natomiast Niemcy, Wielka Brytania i Rosja.

 

Więcej o transporcie dla brażny spożywczej na: