Trybunał Konstytucyjny orzekł, że:

1. art. 21a ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców w związku z art. 775 § 2, 3 i 5 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy w związku z § 16 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do kierowców wykonujących przewozy w transporcie międzynarodowym, jest niezgodny z art. 2 konstytucji,

    

2. art. 21a ustawy z 16 kwietnia 2004 r. powołanej w punkcie 1 w związku z art. 775 § 2, 3 i 5 ustawy z 26 czerwca 1974 r. powołanej w punkcie 1 w związku z § 9 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do kierowców wykonujących przewozy w transporcie międzynarodowym, jest niezgodny z art. 2 konstytucji.

"Od początku twierdziliśmy, że w sprawach ryczałtowych przewoźnicy nie powinni się spieszyć i ugodowo kończyć postępowania, a rzeczowo udowadniać swoje racje. Prowadząc w ten sposób procesy naszych klientów – rozstrzygnięcie nadal pozostaje otwarte, a szanse przewoźników na korzystny wyrok wzrosły wielokrotnie" mówi Bartosz Majerski z krakowskiej kancelarii IURIDICA.

 

Z całą treścią wyroku można zapoznać się na stronie TK.

 

Co istotne – wyrok Trybunału Konstytucyjnego pozostaje wiążący zarówno do spraw będących w toku, a także już zakończonych.