Prawdziwym menadżerem nie uNajwiększym wyzwaniem każdego menadżera jest bowiem efektywne zarządzanie potencjałem nie tylko biznesowym, ale głównie ludzkim. czyni nazwa stanowiska, a właściwa postawa i świadomość odpowiedzialności związanej z pełnioną rolą. Brzmi łatwo, jednak w praktyce zdecydowanie takie nie jest. Misją każdej funkcji liderskiej powinno być nie tylko realizowanie celów ogólnofirmowych, ale również indywidualne dbanie o rozwój swoich podwładnych. Największym wyzwaniem każdego menadżera jest bowiem efektywne zarządzanie potencjałem nie tylko biznesowym, ale głównie ludzkim. Lider to przede wszystkim ten, który nigdy nie zapomina o podwładnych, pamiętając że to ludzie budują i małe firmy, i największe na świecie korporacje. Z tą świadomością idzie w parze umiejętność wydobycia zdolności swoich podwładnych. Ich dalszego rozwoju oraz właściwego nimi zarządzania. W dobie narastającego niedoboru talentów, kiedy poszukiwani pracownicy stają się coraz cenniejszą wartością do pozyskania i zatrzymania w firmie, ta część kompetencji menadżerskich zyskuje na znaczeniu.
– Na naszym rynku wciąż pokutuje stereotyp menadżera, który lubi trzymać wszystko silną ręką i jest za mało otwarty na partnerską rozmowę – komentuje Agnieszka Jędrejek, ekspert agencji zatrudnienia ManpowerGroup. - Profil ten jest obecny głównie wśród wielu polskich firm. Zaciera się natomiast w większych przedsiębiorstwach, w których ramy zachowania i budowania relacji często są ukształtowane odgórnie przez kulturę z której dana organizacja się wywodzi. Styl zarządzania w dużej mierze zależy od tego jaka kultura organizacyjna stoi za liderem, zatem w przypadku firm międzynarodowych kontrasty mogą być znaczące. Dla przykładu struktura azjatycka jest mocno hierarchiczna, co przekłada się na sposób zarządzania i kontaktu na linii szef-podwładni. Z kolei skandynawska kultura organizacyjna, opiera się na partnerskich relacjach i otwartym dialogu, niezależnie od pełnionej roli czy poziomu stanowiska. To zwykle trend w dobrym kierunku, bo bardziej nastawionym na dialog z pracownikiem i rozwój jego potencjału. Taką postawę podtrzymujemy też w ManpowerGroup, widząc jakie efekty w zarządzaniu ona przynosi. Bez wątpienia jednak na obecnym rynku pracy typowy polski szef to taki, który po prostu stara się sobie radzić z tym co ma i przejawia dużą kreatywność w poszukiwaniu rozwiązań – dodaje przedstawiciel ManpowerGroup.
Ważną kompetencją poszukiwaną u kandydatów na menadżerów jest innowacyjność. Umiejętność ta coraz bardziej zyskuje na znaczeniu, niezależenie od sektora, w którym działa dana firma czy konkretnego szczebla menadżerskiego. Jej wykorzystanie zależy nie tylko od chęci danej osoby, ale i skali organizacji w której działa, a także rangi decyzyjności w obrębie danej roli kierowniczej. W przypadku menadżerów zatrudnionych w dużych, dobrze rozwiniętych strukturach korporacyjnych, może przełożyć się na zwiększenie konkurencyjności i optymalizację procesów a tym samym bezpośrednio przyczynić do zwiększenia obrotów przedsiębiorstwa. Z kolei w przypadku mniejszych organizacji menadżerowie pozbawieni są wsparcia w postaci transferów wiedzy ze struktur globalnych, gdzie dobre praktyki i standardy działania miały okazje rozwijać się przez lata. Twarde realia rynkowe stawiają przed nimi wyzwaniFot. Fotoliaa związane z koniecznością samodzielnego generowania wysokich wyników przy bardzo ograniczonych zasobach, zarówno ludzkich jak i narzędziowych. Tu również innowacyjność staje się koniecznością i główną skuteczną metodą działania na co dzień.
Wyzwaniem na stanowiskach menadżerskich jest również umiejętne połączeniu miękkich i twardych kompetencji, wysoka presja psychiczna, odpowiedzialność za wynik firmy z jednej, a konieczność sprawowania opieki nad podległymi ludźmi z drugiej strony, których oczekiwaniom również należy sprostać. Znaczący wpływ na kształt firmy, niezależnie od jej wielkości wraz z koniecznością sprostania tak wielu oczekiwaniom, przekłada się na otrzymywane na stanowiskach kierowniczych zarobki.
– Wynagrodzenia menadżerów mogą kształtować się bardzo różnie w zależności od szeregu czynników, jak np. zróżnicowanie obowiązków, odpowiedzialność na poziomie operacyjnym, posiadane kwalifikacje, wielkość i złożoność zarządzanego zespołu, ale i sektor działania firmy – wyjaśnia Agnieszka Jędrejek. – Średni szczebel menadżerski w międzynarodowych korporacjach to z reguły wynagrodzenia w granicach od 10 000 do 15 000 zł brutto. W przypadku wyższych stanowisk dyrektorskich wypłacane kwoty są wyższe, a ich wielkość zależy głównie od poziomu decyzyjności w organizacji i jej branży. Inna stawka wyliczona jest dla dyrektora działu, a inna dla dyrektora całego departamentu, z którego funkcją wiąże się znacznie większa odpowiedzialność. Istotnym elementem wynagrodzeń menadżerskich są również systemy premiowe, które mogą być rozliczane w systemie procentowym lub stanowić nawet kilkakrotność rocznego wynagrodzenia – wyjaśnia ekspert ManpowerGroup.
Efektywne kierownictwo to często klucz do sukcesu, jednak coraz bardziej przewartościowuje się definicja słowa „efektywność”. W dzisiejszych czasach nie chodzi już o to, by w sprawny sposób wyrabiać tzw. „normę”, ale aby wyprzedzać trendy i być kilka kroków do przodu. Świadomość tego trendu doprowadziła do nadejścia „Ery człowieka”, gdzie największą i najbardziej poszukiwaną wartością są ludzie, ich możliwości i potencjał.
Źródło: ManpowerGroup
